Γιατί ο Ιησούς μιλούσε με παραβολές; Οι παραβολές του Ιησού, Ιωάννα Χαλίκου, Β3

Η παραβολή για τα δυο σπίτια : Ήταν δύο άνθρωποι που έκτιζαν τα σπίτια τους. Ο ένας το έκτισε στην άμμο, ενώ ο άλλος πάνω σε έναν βράχο. Τότε ξέσπασε η βροχή και όπως κατέβαινε ο ποταμός κτύπησε το σπίτι αυτού που ήταν στην άμμο και το έρριξε, ενώ αυτού που ήταν στην πέτρα είχε γερά θεμέλια και δεν έπαθε τίποτε.
Η παραβολή του σπορέα: Ήταν ένας αγρότης, ο οποίος έσπερνε τους σπόρους του. Άλλοι έπεσαν στον δρόμο και φαγώθηκαν από τα πουλιά, άλλοι έπεσαν στους βράχους και κάηκαν από τον ήλιο, άλλοι έπεσαν στα αγκάθια και καθώς μεγάλωναν τους έπνιξαν τα αγκάθια, αλλά αυτοί που έπεσαν στην καλή γη έδωσαν πολλούς καρπούς.
Η παραβολή των ζιζανίων : Μια νύχτα  ενώ όλοι κοιμόνταν κάποιος εχθρός πήγε και έρριξε ζιζάνια στο χωράφι με το σιτάρι. Όταν βλάστησαν τα φυτά εμφανίστηκαν και τα ζιζάνια. Πλησίασαν τότε οι δούλοι και είπαν στον Κύριό τους ότι το σιτάρι δεν είναι καλό. Τον ρώτησαν αν μπορούν να πάνε να τα ξερριζώσουν τα ζιζάνια αλλά εκείνος τους είπε : “Όχι, μήπως ξερριζώσουμε και το σιτάρι”. Και έτσι στο θερισμό μάζεψαν και έδεσαν ξεχωριστά τα ζιζάνια και τα έρριξαν στη φωτιά και ξεχωριστά το σιτάρι και το έκρυψαν στις αποθήκες.
Η παραβολή του χαμένου προβάτου: Ήταν ένας βοσκός που είχε εκατό πρόβατα. Έχασε όμως το ένα και έψαχνε παντού μεχρι που το βρήκε.
Η παραβολή του κακού δούλου: Ένας δούλος χρωστούσε στον Κύριό του δέκα χιλιάδες τάλαντα. Διέταξε λοιπόν ο Κύριος του να πουληθεί εκείνος και η οικογένειά του για να πάρει τα χρήματα. Έπεσε τότε ο δούλος στα πόδια του κυρίου του και τον παρακάλεσε λέγοντάς του ότι θα τον ξεχρεώσει. Τον λυπήθηκε τότε ο Κύριός του και τον άφησε και του χάρισε και το χρέος του. Όταν όμως ο δούλος βρηκε ένα σύνδουλό του που του χρωστούσε εκατό δηνάρια τον έρριξε στη φυλακή. Το έμαθε αυτό ο κύριός του και για να τον τιμωρήσει τον έδωσε στους βασανιστές μέχρι να ξεπληρώσει το χρέος του.
Η παραβολή των δυο γιων: Ένας άνθρωπος είχε δυο γιους. Λέει στον πρώτο να πάει να δουλέχει στο χωράφι. Εκείνος στην αρχή αρνήθηκε αλλά μετά πήγε και δούλεψε. Λέει ο πατέρας και στον δεύτερο να πάει στο χωράφι κι εκείνος του απάντησε πρόθυμα ότι θα πάει αλλά τελικά δεν πήγε. Θα αμοιφθεί εκείνος που έκανε το θέλημα του πατέρα του.
Η παραβολή των κακών γεωργών :  Ένας άνθρωπος φύτεψε αμπελώνα και έστειλε στους γεωργούς τους δούλους για να πάρουν τον καρπό που συμφωνήθηκε να πληρώσουν όταν μάζεψαν τους καρπούς. Εκείνοι τούς έδειραν και τούς έδιωξαν. Έστειλε κι άλλους δούλους και τους σκότωσαν. Έστειλε και το γιο του γιατί σκέφτηκε πως θα τον σεβαστούν. Εκείνοι όταν τον είδαν κατάλαβαν ότι είναι ο κληρονόμος και έτσι τον σκότωσαν για να πάρουν την κληρονομιά. Τότε ο κύριος που τους νοίκιασε το αμπέλι έστειλε στρατό και τους σκότωσε όλους.
Το λυχνάρι : Όταν κάποιος ανάβει το λυχνάρι το βάζει  στο λυχνοστάτη για να βλέπουν όλοι το φώς του. Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός μας. Όταν ο οφθαλμός είναι γενναιόδωρα φωτεινός, τότε όλο το σώμα είναι φωτεινό.Όταν όμως είναι σκοτεινό από τη φιλαργυρία τότε το σώμα είναι κι αυτό σκοτεινό και μίζερο.
Γιατί ο Ιησούς μιλούσε με παραβολές;
Κάποιοι μαθητές πλησίασαν τον Χριστό και τον ρώτησαν γιατί μιλάει με παραβολές. Εκείνος τους απάντησε ότι οι μαθητές του είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τα μυστήρια της ζωής και να τα καταλάβουν με τη βοήθειά του, ενώ οι άλλοι που ήταν μακριά Του δεν μπρούσαν να καταλάβουν παρά μόνο με μικρές φτιαχτές ιστορίες παρμένες από την καθημερινότητά τους και με απλό τρόπο δοσμένες μπορούσαν να καταλάβουν τί είναι η Βασιλεία του Θεού. Επειδή δεν θέλουν να δουν και δεν θέλουν να ακούσουν και να πραγματοποιήσουν το θέλημα του Θεού, για τούτο τους μιλάει με εικόνες μήπως και θελήσουν να σκεφτούν και να αλλάξουν ζωή.