Παραβολές του Χριστού

Μάγκου Έλενα, Β2, Ευανθία Στεφαδούρου, Β3.

Ο ΒΟΣΚΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ (Ιωάννης 10, 1-18)

Τα πρόβατα σε ένα μαντρί αναγνωρίζουν και ακολουθούν μόνο το αφεντικό τους, ο οποίος τα αγαπά, τα προστατεύει από τους εχθρούς και φροντίζει για την βοσκή τους.  Αντίθετα δεν εμπιστεύονται, ούτε υπακούουν τους κλέφτες και τους μισθωτούς βοσκούς που ενδιαφέρονται μόνο για το προσωπικό τους όφελος και όχι για την σωματική ακεραιότητα των προβάτων.

Δίδαγμα: Ο Ιησούς και μόνο είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης και βοσκός που φροντίζει, ηγείται και θυσιάζεται για το όφελος του ποιμνίου του, που είναι το ανθρώπινο γένος. Όλοι οι υπόλοιποι που εμφανίζονται κατά καιρούς ως σωτήρες, είναι λαοπλάνοι και όργανα του πονηρού.

Ο ΣΠΟΡΕΑΣ ΚΑΙ Ο ΣΠΟΡΟΣ (Ματθαίος 13,3-23, Μάρκος 4, 2-20, Λουκάς 8, 4-15)

Ένας σπορέας άρχισε να σπέρνει το χωράφι του αλλά κάποιοι σπόροι ακολούθησαν άλλη κατεύθυνση. Κάποιοι έπεσαν στους δρόμους και φαγώθηκαν από τα πουλιά.  Άλλοι έπεσαν σε πετρώδες έδαφος και ενώ αρχικά φύτρωσαν, στη συνέχεια ξεράθηκαν λόγω έλλειψης υγρασίας.  Άλλοι σπόροι βρέθηκαν μέσα σε αγκάθια, μεγάλωσαν μαζί τους, αλλά τους έπνιξαν τελικά. Τέλος κάποιοι σπόροι έπεσαν σε γόνιμο έδαφος, φύτρωσαν και έδωσαν πολλαπλάσιο καρπό.

Δίδαγμα: Ο σπόρος είναι ολ όγος του Θεού που τον δέχονται οι άνθρωποι με διαφορετικό τρόπο. Οι σπόροι που έπεσαν στον δρόμο είναι οι άνθρωποι που ενώ δέχτηκαν αρχικά τον λόγο του Θεού, στην συνέχεια εξαπατήθηκαν από τον Σατανά για να μην κερδίσουν την σωτηρία. Οι σπόροι του πετρώδους εδάφους είναι οι άνθρωποι που δέχτηκαν τον Κύριο, λόγω όμως έλλειψης πίστης. Τον εγκατέλειψαν μόλις άρχισαν οι διωγμοί. Οι σπόροι που έπεσαν στα αγκάθια είναι όσοι άκουσαν μεν τον λόγο Του, αλλά οι γήϊνες απολαύσεις και ο πλούτος τούς ενδιέφεραν περισσότερο. Τέλος οι σπόροι που φύτρωσαν σε γόνιμο έδαφος είναι οι πραγματιοί πιστοί που πίστεψαν στον Κύριο και ζουν με αυτόν τον τρόπο ζωής.

Ο ΚΟΚΚΟΣ ΤΟΥ ΣΙΝΑΠΙΟΥ (Ματθαίος 13, 31-32, Μάρκος 4, 30-32,  Λουκάς 13, 18-19)

Ο Ιησούς στην προσπάθειά του να κάνει κατανοητή στους απλούς πιστούς και μαθητές του την έννοια της Βασιλείας του Θεού, την παρομοίασε με τον σπόρο σιναπιού. Ο σπόρος αυτός είναι τόσο ταπεινός και μικρός που περνά απαρατήρητος. Όταν όμως σπείρεται, μεγαλώνει πολύ και γίνεται ένα πολύ ψηλό δέντρο με πλούσιο φύλλωμα, που γίνεται φωλιά προστασίας πολλών πουλιών.

Δίδαγμα: Η Εκκλησία του Κυρίου μοιάζει με τον σπόρο. Στην αρχή ήταν ασήμαντη και αφανής, στην πορεία όμως γιγαντώθηκε με την πίστη των χριστιανών και παρείχε προστασία και ανάπαυση στις ψυχές των ανθρώπων. Το ίδο εξακολουθεί να προσφέρει και τώρα και θα συνεχίσει αιώνια να αποτελεί την ασφαλέστερη φωλιά του κόσμου.

ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΑΜΠΕΛΙΟΥ (Ματθαίος 20, 1-16

Ένας γαιοκτήμονας βγήκε πολύ νωρίς κάποια μέρα για αναζήτηση εργατών για την φροντίδα των αμπελιών του. Συμφώνησε μαζί τους για το ημερομίσθιο και τους έστειλε για δουλειά. Το ίδιο έκανε και αργότερα το μεσημέρι και το απόγευμα με άλλους εργάτες.

Όταν έφτασε το βράδι και ήρθε η ώρα της πληρωμής, ο γαιοκτήμονας έδωσε σε όλους τους εργάτες του το ίδιο μεροκάματο. Αυτό δυσαρέστησε όμως τους πρωτοπροσλαμβανομένους εργάτες, που θεώρησαν άδικη προς το πρόσωπο τους τη συμπεριφορά του αφεντικού τους. Ο γαιοκτήμονας, όμως, επικαλέστηκε την αρχική συμφωνία τους  και έτσι τα παράπονα αποδείχτηκαν άδικα.

Δίδαγμα:  Η Βασιλεία των Ουρανών όπως και ο γαιοκτήμονας θα δεχτεί πολλούς καλεσμένους, από τους οποίους λίγοι θα είναι οι εκλεκτοί. Γιατί οι πρώτοι θα βρεθούν τελευταίοι και οι τελευταίοι θα γίνουν πρώτοι.

ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΓΕΩΡΓΟΙ (Ματθαίος 21, 33-45, Μάρκος 12, 1-12, Λουκάς 20, 9-19)

Ένας γαιοκτήμονας αφού φύτεψε ένα αμπέλι και το περιποιήθηκε, το ενοικίασε σε κάποιους γεωργούς και έφυγε για άλλον τόπο.

Όταν έφτασε η εποχή της συγκομιδής, έστειλε τους δούλους του για να παραλάβουν το μερίδιό του από τους ενοικιαστές. Εκείνοι όμως κακοποίησαν τους δούλους προκειμένου να καρπωθούν και το μερίδιο του ιδιοκτήτου του αμπελιού. Ο γαιοκτήμονας έστειλε στην συνέχεια κατ’ επανάληψη και άλλους δούλους, όμως και εκείνοι είτε έπεσαν θύματα ξυλοδαρμού είτε τους σκότωσαν. Ο ιδοκτήτης έστειλε στο τέλος  το γιο του,  με την εντύπωση πως λόγω της ιδιότητάς του θα τον σεβαστούν. Οι γεωργοί, όμως, ξεπερνώντας κάθε ηθικό όριο σκότωσαν και το γιο, πιστεύοντας πως έτσι θα γίνουν οι νέοι ιδιοκτήτες του αμπελιού. Ποια θα είναι όμως η τύχη τους; Μόνο η εξόντωσή τους και η ενοικίαση του αμπελιού σε καλόβουλους γεωργούς.

Δίδαγμα : Ο Θεός θα αφαιρέσει από τους ασεβείς το προνόμιο να είναι ο εκλεκτός λαός της Βασιλείας Του και θα το δώσει στους πιστούς και ευσεβείς.

ΤΑ ΖΙΖΑΝΙΑ (Ματθαίος 13, 24-30)

Ένας γεωργός έσπειρε καλό σπόρο στο χωράφι του με πολλή φροντίδα και επιμέλεια. Οι εχθροί του όμως υποκινούμενοι από κακία, έσπειραν ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι χωρίς να τους αντιληφθεί κανείς.

Καθώς, όμως , τα σπαρτά μεγάλωσαν, βλάστησαν και καρποφόρησαν, φάνηκαν και τα ζιζάνια. Αυτό προκάλεσε αναστάτωση στον γεωργό και τους βοηθούς του, οι οποίοι προσπάθησαν να τα ξερριζώσουν. Ο ιδιοκτήτης του αγρού όμως τους εμπόδισε φοβούμενος τη σύγχονη καταστροφή και του υγιούς σιταριού. Πρότεινε λοιπόν να αφήσουν να μεγαλώσουν μαζί ζιζάνια και σπαρτά μέχρι την εποχή το θερισμού.

Πράγματι έτσι έγινε και όταν έφτασε το θέρος, τα ζιζάνια συλλέχτηκαν και πετάχτηκαν στην πυρά, ενώ το σιτάρι φυλάχτηκε  στις αποθήκες του γεωργού.

Δίδαγμα: Όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, θα γίνει διαλογή από τον Κύριο στους ανθρώπους, προκειμένου να επιλεχτούν αυτοί που θα οδεύσουν τελικά προς την Ουράνια Βασιλεία.

Η ΑΚΑΡΠΗ ΣΥΚΙΑ (Λουκάς 13, 6-9)

Κάποιος είχε φυτέψει στο αμπέλι του μια συκιά και μάταια επί τρία χρόνια περίμενε να του αποδώσει καρπό. Αγανακτισμένος τελικά έδωσε εντολή στον υπάλληλό του να την ξεριζώσει, καθώς τη θεωρούσε άχρηστη και επιζήμια για το έδαφος που την φιλοξενούσε.

Ο εργάτης όμως τον παρακάλεσε να της δώσει μια παράταση χρόνου.

Υποσχέθηκε πως θα την φρόντιζε προσωπικά ο ίδιος και αν και πάλι παρέμενε άκαρπη, τότε θα τηρούσε την εντολή του εργοδότη του.

Δίδαγμα : Ο Κύριος λόγω της φιλευσπλαγχνίας του αναβάλλει συνεχώς την τιμωρία των αμαρτωλών, περιμένοντας την μεταμέλειά τους. Όσοι δείξουν μετάνοια θα συγχωρεθούν, οι υπόλοιποι όμως θα γνωρίσουν την οργή του Θεού.

Η ΣΥΚΙΑ (Ματθαίος 24, 32-35, Μάρκος 13, 28-32, Λουκάς 21, 29-33)

Παρακολουθώντας την ανάπτυξη της συκιάς και παρατηρώντας τα κλαδιά και τα φύλλα της, καταλαβαίνει κανείς πότε πλησιάζει το καλοκαίρι. Το ίδιο συμβαίνει και με την μέρα της τελικής κρίσης.

Δίδαγμα: Οι άνθρωποι οφείλουν να παρατηρούν  τα σημεία των καιρών, να πιστεύουν στους λόγους του Κυρίου και να παραμένουν άγρυπνοι και συνετοί, γιατί η τελική κρίση είναι μια πραγματικότητα. Κανείς όμως, ούτε οι ίδιοι οι άγγελοι, δεν γνωρίζει την χρονολογία αυτού του γεγονότος εκτός από τον Ουράνιο Πατέρα.

Ο ΣΠΟΡΟΣ ΠΟΥ ΚΑΡΠΟΦΟΡΕΙ (Μάρκος 4, 26-29)

Από την στιγμή που ένας γεωργός τελειώσει τη σπορά του χωραφιού του, η ανάπτυξη του φυτού γίνεται ανεξάρτητα από την παρέμβασή του. Δεν μπορεί να κατανοήσει την επίδραση της γης στον σπόρο, ούτε τον ρυθμό ανάπτυξής του στην διάρκεια του ημερήσιου κύκλου. Ο σπόρος βλασταίνει και το φυτό μεγαλώνει, καρποφορεί και ωριμάζει με βάση το χρονοδιάγραμμα της φύσης.

Ο γεωργός αναλαμβάνει ενεργό δράση μόνο την εποχή του του θερισμού, που πρέπει να συλλέξει τον καρπό της προσωπικής του εργασίας και της γενναιοδωρίας του Θεού.

Δίδαγμα: Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την Βασιλεία του Θεού, η οποία υπάρχει και προετοιμάζεται για την στιγμή της τελικής κρίσης  όπου και θα δεχτεί τους εκλεκτούς.

ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ (Ματθαίος 13, 45-46)

Η Βασιλεία των Ουρανών μοιάζει με έναν έμπορο πολύτιμων λίθων. Ο έμπορος  αυτός είναι ένας σωστός επαγγελματίας που ενδιαφέρεται για την απόκτηση των πιο πολύτιμων και όμορφων μαργαριταριών. Όταν λοιπόν εντοπίζει τους πολύτιμους λίθους που τον ενδιαφέρουν, τότε επενδύει σε αυτούς ανεξάρτητα του οικονομικού κόστους, προκειμένου να τους αποκτήσει.

Δίδαγμα: Ο καλός και αφοσιωμένος Χριστιανός οφείλει να θυσιάζει με προθυμία τις υλικές απολαύσεις της επίγειας ζωής προκειμεέου να κερδίσει την αιωνιότητα της μέλλουσας βασιλείας.

Ο ΠΙΣΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ(ΛΟΥΚΑΣ 12:42-48)
Κάποιος αφέντης αποφασίζει λίγο πριν φύγει για ταξίδι ,να εμπιστευτεί σ’ έναν δούλο του την μισθοδοσία των υπόλοιπων υπαλλήλων του κατά την διάρκεια της απουσίας του.
Αν ο δούλος εκτελέσει τις εντολές του Κυρίου του, τότε εκείνος μόλις επιστρέψει θα τον επιβραβεύσει ανάλογα. Αν επιλέξει όμως να αδιαφορήσει και αρχίζει να φέρεται ο ίδιος σαν αφέντης, τότε ο άρχοντας του θα τον τιμωρήσει αυστηρά και χωρίς έλεος.
Δίδαγμα: Οι άνθρωποι οφείλουν να σέβονται και να εκτελούν το θέλημα του Κυρίου τους. Η κακή τήρηση του είναι παράπτωμα, η άγνοια όμως και η αδιαφορία είναι μεγαλύτερα και τιμωρούνται περισσότερο.

Ο ΑΔΙΚΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ(ΛΟΥΚΑΣ 16:1-13)
Ένας άνθρωπος που εργαζόταν ως οικονομικός διαχειριστής κάποιου πλουσίου, κατηγορήθηκε για κατάχρηση και το αφεντικό του εξαγριωμένο τον απέλυσε.
Αδυνατώντας όμως να ασκήσει κάποια χειρονακτική εργασία προκειμένου να επιβιώσει, αποφάσισε να εξαπατήσει το αφεντικό του προς όφελος των χρεοφειλετών του. Η ενέργεια του αυτή όμως αντί να εξοργίσει το αφεντικό του, τον εντυπωσίασε, καθώς ήταν και αυτός το ίδιο παράνομος και ανήθικος.
Δίδαγμα: Ο άνθρωπος δεν μπορεί να υπηρετεί ταυτόχρονα δύο αφέντες διαφορετικού χαρακτήρα γιατί θα είναι αξιόπιστος στον ένα και αναξιόπιστος στον άλλο. Οφείλει να επιλέξει έναν μόνο, που στην εποχή μας σημαίνει πως θα υπηρετεί ή τον Κύριο ή το χρήμα που αντιπροσωπεύει το κακό.

Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ(ΜΑΡΚΟΣ 13:33-37)
Ένας άρχοντας αναγκάστηκε να ταξιδέψει για άγνωστο χρονικό διάστημα σε μια μακρινή χώρα. Την φύλαξη και προστασία του σπιτιού του την ανέθεσε στους δούλους και στον θυρωρό του και έφυγε προστάζοντας τους να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Οι δούλοι πράγματι κράτησαν υπεύθυνη στάση και παρέμειναν άγρυπνοι φρουροί γιατί δεν ήθελαν να επιστρέψει ο αφέντης τους και να τους βρει κοιμισμένους και ασυνεπείς.
Δίδαγμα: Οι χριστιανοί πρέπει να είναι σε επιφυλακή συνεχώς και μέσω της προσευχής και της ηθικής ζωής τους να προετοιμάζονται για την άγνωστη μέρα της επανεμφάνισης του Κυρίου.

Ο ΑΝΑΙΔΗΣ ΦΙΛΟΣ(ΛΟΥΚΑΣ 11:5-13)
Κάποιος άνθρωπος λόγω μιας νυκτερινής, απρόσμενης επίσκεψης ενός φίλου του, αναγκάστηκε να ξυπνήσει τον γείτονα του για να του ζητήσει λίγο ψωμί για να προσφέρει στον φιλοξενούμενο του. Ο γείτονας αν και στην αρχή αρνήθηκε, προφασιζόμενος ότι η οικογένεια του κοιμόταν και δεν ήθελε να την ενοχλήσει, τελικά τον εξυπηρέτησε παρά την αναίδεια και την αδιακρισία του λόγω της ακατάλληλης ώρας.
Δίδαγμα: Ο Ουράνιος Πατέρας έχει την καλή πρόθεση να ικανοποιεί όλα τα αιτήματα των παιδιών Του, όσο παράλογα και αν είναι. Συγχωρεί τις αμαρτίες και τα λάθη των ανθρώπων και είναι πρόθυμος να τους χαρίσει από τα πιο ευτελή υλικά αγαθά ως το πολυτιμότερο δώρο που είναι η χάρη του Αγίου Πνεύματος.

O ΑΔΙΚΟΣ ΚΡΙΤΗΣ ΚΑΙ Η ΧΗΡΑ (ΛΟΥΚΑΣ 18:1-8)
Σε μια πόλη εργαζόταν ένας δικαστής που ήταν πολύ σκληρός, υπερόπτης και δεν φοβόταν κανέναν, ούτε τον ίδιο τον Θεό. Στη ίδια πόλη ζούσε και μια χήρα γυναίκα που καθημερινά τον επισκεπτόταν και του ζητούσε να την προστατέψει από κάποιον που την απειλούσε. Ο δικαστής όμως αδιαφορούσε για το πρόβλημα της μέχρι μια μέρα που προκειμένου να απαλλαγεί από τις συχνές εμφανίσεις της που τον ενοχλούσαν, αποφάσισε να την βοηθήσει.
Αντίθετα όμως από τον άδικο αυτόν δικαστή, ο Κύριος μας πάντα ασχολείται και φροντίζει για την απονομή δικαιοσύνης, ώστε όλα τα παιδιά Του να ζουν ειρηνικά. Μέριμνα Του είναι η προστασία των εκλεκτών Του και η τιμωρία των άδικων και κακών.
Δίδαγμα: Οι άνθρωποι πρέπει διαρκώς να προσεύχονται και να εκλιπαρούν τον Κύριο για βοήθεια και να μην αποθαρρύνονται όταν εκείνη καθυστερεί. Ο Θεός ακούει όλες τις προσευχές και μεριμνά πάντα, για αυτό και εμείς οφείλουμε να Τον πιστεύουμε και να προσευχόμαστε ασταμάτητα και ακούραστα.

ΟΙ ΔΥΟ ΓΙΟΙ(ΜΑΤΘΑΙΟΣ 21:28-32)
Ένας πατέρας ζήτησε από τους δυο γιους του να πάνε να εργαστούν κάποια μέρα στο αμπέλι του. Ο πρώτος γιος ενώ αρχικά αρνήθηκε να υπακούσει, στην συνέχεια άλλαξε γνώμη και πειθάρχησε. Ο δεύτερος γιος έδωσε αμέσως καταφατική απάντηση, δυστυχώς όμως τελικά φέρθηκε αναξιόπιστα και δεν πήγε.
Δίδαγμα: Οι πιο πολλοί χριστιανοί παρότι διακηρύττουν την πίστη τους, στην ουσία δεν εφαρμόζουν τον νόμο του Θεού στην ζωή τους. Αντίθετα οι αμαρτωλοί και άνομοι παρότι αρχικά δείχνουν αδιαφορία, αποδεικνύεται στην συνέχεια πως η ψυχή τους αποτελεί γόνιμο έδαφος για τον λόγο του Χριστού. Αυτό πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, εάν επιθυμούμε να γίνουμε κάποια στιγμή ο εκλεκτός λαός της Ουράνιας Βασιλείας Του.

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ(ΜΑΤΘΑΙΟΣ 22:2-14)
Ένας βασιλιάς με ευκαιρία τον γάμο του γιου του, διοργάνωσε μια λαμπρή γιορτή με πολλούς καλεσμένους. Δυστυχώς όμως οι καλεσμένοι περιφρόνησαν την πρόσκληση του και δεν τον τίμησαν με την παρουσία τους.
Απογοητευμένος ο βασιλιάς πρόσταξε τους δούλους του να βγουν στους δρόμους και να φέρουν στην γιορτή όσους συναντούσαν και αποδέχονταν την πρόσκληση του. Πράγματι η επιθυμία του βασιλιά εκπληρώθηκε και έγινε ένα μεγάλο γλέντι. Το μόνο μελανό σημείο ήταν η παρουσία στον γάμο κάποιου ξένου που απαξίωσε τον οικοδεσπότη του με την άρνηση του να φορέσει επίσημα ρούχα, με αποτέλεσμα την αποπομπή και την τιμωρία του.
Δίδαγμα: Η Βασιλεία του Θεού είναι ανοικτή για όλους τους ανθρώπους. Δυστυχώς όμως λίγοι είναι οι εκλεκτοί που έχουν τις αρετές και την καλή πίστη και θα την κληρονομήσουν.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ(ΛΟΥΚΑΣ 14:6-24)
Ένας άρχοντας ετοίμασε κάποια μέρα ένα μεγαλόπρεπο και πολυτελές δείπνο. Όταν όλα ήταν έτοιμα, έστειλε τους υπηρέτες του για να ειδοποιήσουν τους προσκεκλημένους για να προσέλθουν. Εκείνοι όμως αρνήθηκαν να παραστούν και δικαιολογήθηκαν λέγοντας πως είχαν κάποιες υποχρεώσεις που δεν μπορούσαν να αναβληθούν.
Αγανακτισμένος ο άρχοντας έστειλε τους υπηρέτες του να προσκαλέσουν στο δείπνο όλους τους φτωχούς, ανάπηρους και καταφρονημένους ανθρώπους που θα συναντούσαν στην πόλη. Οι δούλοι φυσικά εκτέλεσαν την εντολή του αφέντη τους και το δείπνο πραγματοποιήθηκε με επιτυχία.
Δίδαγμα: Ο Κύριος έχει ετοιμάσει την οικία Του στον ουρανό και περιμένει όλους τους ανθρώπους για να την κατοικήσουν. Οι περισσότεροι όμως αρνούνται να απαρνηθούν τα υλικά επίγεια αγαθά και περιφρονούν την πρόσκληση του Θεού. Για αυτό στο τέλος οι κάτοικοι της Ουράνιας Βασιλείας θα είναι οι πραγματικοί πιστοί που εμπιστεύονται αυθόρμητα τον λόγο Του.

ΦΡΕΣΚΟ ΚΡΑΣΙ(ΜΑΤΘΑΙΟΣ 9:17, ΜΑΡΚΟΣ2:22, ΛΟΥΚΑΣ 5:37)
Όταν παρασκευάζει κάποιος παραγωγός κρασί, δεν πρέπει να αποθηκεύει τον μούστο σε παλαιά βαρέλια. Υπάρχει ο κίνδυνος με την ζύμωση του μούστου, να μην αντέξουν τα βαρέλια την πίεση και να σπάσουν, με συνέπεια να χυθεί το κρασί.
Είναι σοφό λοιπόν να γίνεται χρήση καινούργιων και ανθεκτικών ασκών.
Δίδαγμα: Η διδασκαλία του Κυρίου μπορεί να ωριμάσει μέσα στις ψυχές των ανθρώπων που είναι δεκτικοί στον λόγο Του και δεν είναι αγκιστρωμένοι στα στερεότυπα θρησκόληπτα τυπικά.

ΝΕΟ ΡΟΥΧΟ(ΜΑΤΘΑΙΟΣ 9:16, ΜΑΡΚΟΣ 2:21, ΛΟΥΚΑΣ 5:36)
Όταν ένα παλαιό ρούχο εμφανίσει μια τρύπα, δεν είναι σωστό να καλύψουμε την ατέλεια αυτή με κομμάτι καινούργιου υφάσματος. Αν κάποιος κάνει αυτό το λάθος, τότε και τα δύο υφάσματα θα καταστραφούν, αφού δεν θα μπορέσουν να αφομοιωθούν μεταξύ τους και το σκίσιμο θα γίνει μεγαλύτερο.
Δίδαγμα: Ο λόγος του Θεού δεν μπορεί να συμβιβαστεί και να συνδυαστεί με τις παλαιές διδασκαλίες που βασίζονται περισσότερο στην τέλεση των εθιμοτυπικών και όχι στην ουσία. Όσοι πιστεύουν στον Κύριο θα ακολουθήσουν την καινούργια Του διδασκαλία και θα αγωνιστούν ώστε να κρατηθεί ανόθευτη.

ΟΙ ΠΡΟΣΜΕΝΟΝΤΕΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ(ΛΟΥΚΑΣ 12:35-40)
Οι δούλοι ενός αφέντη οφείλουν να είναι πάντα σε εγρήγορση και έτοιμοι να εκτελέσουν οποιαδήποτε διαταγή του. Είναι υποχρέωση τους να ασκούν με τον καλύτερο τρόπο τα καθήκοντα τους, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως θα στερηθούν τον ύπνο, την ξεκούραση και την άνεση τους.
Δίδαγμα: Όλοι εμείς οι άνθρωποι, αν θέλουμε να γίνουμε κοινωνοί της Βασιλείας του Θεού, πρέπει να είμαστε άγρυπνοι υπηρέτες Του και να βρισκόμαστε διαρκώς σε κατάσταση αναμονής. Κανείς από εμάς δεν γνωρίζει ούτε την ώρα του θανάτου του, ούτε και την στιγμή της τελικής κρίσης. Για αυτό οφείλουμε να εφαρμόζουμε με αληθινή πίστη και θέρμη τις εντολές Του, ώστε να είμαστε έτοιμοι για την ώρα της συνάντησης μας μαζί Του. Εκείνος θα μας κρίνει δίκαια και όσους Τον υπηρέτησαν σωστά θα τους ανταμείψει πλουσιοπάροχα στην ουράνια κατοικία Του.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ(ΛΟΥΚΑΣ 14:31-35)
Κάθε βασιλιάς πριν ξεκινήσει με το στράτευμα του πόλεμο εναντίον κάποιου άλλου ομολόγου του, σκέφτεται την δυναμική του στρατού του και τις πιθανότητες νίκης.
Αν ο συλλογισμός όμως καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η ήττα είναι σίγουρη, τότε στέλνει απεσταλμένους στην εχθρική παράταξη ζητώντας διαπραγμάτευση για ειρήνη.
Δίδαγμα: Οι χριστιανοί οφείλουν να στρατεύονται με τον Κύριο και να αγωνίζονται για την διάδοση της διδασκαλίας Του. Είναι επιβεβλημένη υποχρέωση τους να απαρνούνται τα υλικά αγαθά και τις επίγειες απολαύσεις και να εφοδιάζονται με πνευματικές αρετές προκειμένου να είναι πάντα ετοιμοπόλεμοι στον αγώνα κατά του κακού και της ηθικής διαφθοράς.

ΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΣΠΙΤΙΩΝ(ΜΑΤΘΑΙΟΣ 7:24-27, ΛΟΥΚΑΣ 6:47-49)
Δύο άνθρωποι αποφάσισαν να κτίσουν τα σπίτια τους για να στεγάσουν τις οικογένειες τους. Ο πρώτος αφού έσκαψε βαθιά στην γη, οικοδόμησε το σπίτι του πάνω σε γερά θεμέλια, ενώ ο δεύτερος με απερισκεψία έκτισε πάνω σε χώμα χωρίς θεμέλια. Κάποτε όμως έπεσε νεροποντή και ένα ποτάμι αφού φούσκωσε ,έπεσε με ορμή στα δύο σπίτια. Το αποτέλεσμα ήταν το πρώτο να σωθεί και το δεύτερο φυσικά να κατεδαφιστεί.
Δίδαγμα: Οι περισσότεροι χριστιανοί έχουν γίνει ακροατές της διδασκαλίας του Κυρίου και προσπαθούν να την εντάξουν στην ζωή τους. Όσοι από αυτούς εφαρμόζουν με αληθινή πίστη τον λόγο Του, δεν μπορούν να επηρεαστούν εύκολα από τα πονήματα του πονηρού. Όσοι όμως περιορίστηκαν μόνο στο άκουσμα του Θείου λόγου και δεν τον θεμελίωσαν βαθιά στην καρδιά τους, πολύ εύκολα το πρώτο κύμα της δοκιμασίας θα καταρρίψει το πνευματικό τους οικοδόμημα και θα τους απομακρύνει από τον Κύριο.

ΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ(ΛΟΥΚΑΣ 14:28-30)
Όποιος άνθρωπος θέλει να κτίσει γύρω από το σπίτι του έναν πύργο για μεγαλύτερη ασφάλεια, πρέπει να το σκεφτεί καλά προτού προχωρήσει σε αυτό το εγχείρημα. Εκείνο που προέχει είναι να υπολογίσει με ακρίβεια το οικονομικό κόστος, γιατί μια τέτοια κατασκευή είναι δαπανηρή. Σε περίπτωση λάθους στον προϋπολογισμό του έργου, υπάρχει ο κίνδυνος να σταματήσει αφενός η κατασκευή και αφετέρου να γίνει ο ιδιοκτήτης περίγελος των γειτόνων.
Δίδαγμα: Όποιος αποφασίζει να ακολουθήσει τον δρόμο που χάραξε ο Κύριος και να εφαρμόσει την διδασκαλία και τις εντολές Του, πρέπει να είναι προετοιμασμένος για όλα τα εμπόδια και τις δυσκολίες που θα συναντήσει. Απαιτούνται πολλές θυσίες προκειμένου ο χριστιανός να καταφέρει να ολοκληρώσει την κατασκευή του πνευματικού οικοδομήματος που θα τον φέρει πιο κοντά στον Δημιουργό Του.

ΤΟ ΠΡΟΖΥΜΙ(ΜΑΤΘΑΙΟΣ 13:33-35, ΜΑΡΚΟΣ 4:33-34, ΛΟΥΚΑΣ 13:20-21)
Μια γυναίκα αποφάσισε να ζυμώσει ψωμί. Χρησιμοποίησε λοιπόν προζύμι το οποίο το έβαλε μέσα σε μια μεγάλη ποσότητα αλευριού. Ο σκοπός της ήταν να παράγει με την βοήθεια του προζυμιού περισσότερο ψωμί, κάτι που το αλεύρι από μόνο του δεν θα μπορούσε να πετύχει.
Δίδαγμα: Η βασιλεία του Θεού δεν μπορεί να επιβληθεί στους ανθρώπους με την βία. Αντίθετα, με την συμβολή των κηρυγμάτων και της πίστης θα εισχωρήσει στην συνείδηση των ανθρώπων και σταδιακά θα αφομοιωθεί και θα αρχίσει την επίδραση της.

ΤΟ ΔΙΧΤΥ(ΜΑΤΘΑΙΟΣ 13:47-50)
Οι ψαράδες προκειμένου να ψαρέψουν, χρησιμοποιούν ένα δίχτυ γερό που το ρίχνουν απλωμένο στη θάλασσα και με αυτόν τον τρόπο μαζεύουν πολλά είδη ψαριών.
Αργότερα στην αμμουδιά θα κάνουν προσεκτικά την διαλογή. Τα καλά ψάρια θα τοποθετηθούν στα κατάλληλα δοχεία ενώ τα ακατάλληλα και επιβλαβή για φαγητό θα πεταχτούν.
Δίδαγμα: Η Ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία μέσω των κηρυγμάτων προσελκύει πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Το ποιοι όμως από αυτούς είναι οι κατάλληλοι να βρεθούν κοντά στον Κύριο, θα αποφασιστεί την μέρα της τελικής κρίσης. Τότε οι άγγελοι κατόπιν Θείας εντολής θα οδηγήσουν τους ενάρετους στον Ουρανό και τους άπιστους και κακούς στο πυρ της κόλασης.

ΤΟ ΑΛΑΤΙ(ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:13, ΜΑΡΚΟΣ 9:50, ΛΟΥΚΑΣ 14:34-35)
Το αλάτι είναι ένα χρήσιμο στοιχείο γιατί αφενός χαρίζει νοστιμιά στο φαγητό και αφετέρου αποτρέπει την αποσύνθεση του.
Όταν για κάποιο λόγο χάσει κάποτε αυτήν την δύναμη που έχει, πετιέται, γιατί πλέον είναι άχρηστο και με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση.
Δίδαγμα: Οι μαθητές και οι οπαδοί του Κυρίου αποτελούν το πνευματικό άλας κα προσπαθούν με το παράδειγμα τους να ωθήσουν άλλους ανθρώπους στην χριστιανική ζωή και να τους αποτρέψουν από την ηθική διαφθορά. Αν όμως παρασυρθούν από τους πειρασμούς και χάσουν τις αρετές και τα πνευματικά τους χαρίσματα, τότε θα είναι άχρηστοι και επιβλαβείς και για τον εαυτό τους αλλά και για τους υπόλοιπους ανθρώπους. Γρήγορα θα απορριφθούν από το κοινωνικό σύνολο και θα γνωρίσουν τον χλευασμό και την περιφρόνηση.

ΤΟ ΦΩΣ (ΜΑΤΘΑΙΟΣ 5:14-16)
Οι μαθητές του Παντοδύναμου μοιάζουν με ένα λαμπρό φως που φωτίζει και καθοδηγεί τους υπόλοιπους ανθρώπους. Με την ηθική και ενάρετη ζωή τους και με τα κηρύγματά τους, όπου διαδίδουν με θέρμη και τόλμη τον λόγο του Κυρίου, μετατρέπονται σε φωτεινούς λυχνοστάτες που οδηγούν τους αμαρτωλούς και πλανεμένους προς τον δρόμο της αλήθειας και της σωτηρίας.
Δίδαγμα: Ο πιστός χριστιανός που με το παράδειγμα του γίνεται φωτεινός σηματοδότης και καθοδηγητής στον πλησίον του, θα ευλογηθεί και θα ανταμειφθεί από τον Ουράνιο Πατέρα.