Πρακτικά για τη δημιουργία του ανθρώπου -2 – Α2 -2014

Πρακτικά για τη δημιουργία του ανθρώπου 2 -Α2- 2014

Πρακτικά για τη δημιουργία του ανθρώπου – 2 – Α2 – 2014

Τα καλύτερα πρακτικά κράτησαν οι : Λευτέρης Λ., Θεολόγος Λ., Φανερούλα Μ., Καλλιόπη Μ., Κατερίνα Μ., Θεοφίλης Μ., Σαββίνα Τ., Παντελής Μ., Μαρία Κ..

Η ιστορία της διήγησης για τον άνθρωπο περιλαμβάνει δύο διηγήσεις. Η μία, που ονομάζεται «Ιερατικός Κώδικας», έχει γραφεί με επίσημη θεολογική γλώσσα και επιστημονική ορολογία. Η δεύτερη είναι λαϊκή παράδοση πλούσια σε ανθρωπομορφικές εκφράσεις σύμφωνα με την οποία ο Θεός έδωσε ιδιαίτερη φροντίδα για τη δημιουργία του ανθρώπου. Αυτό φαίνεται :

1. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε «κατ’ εἰκόνα» και «καθ’ ὁμοίωσιν». Στο «κατ’ εἰκόνα» μας δωρήθηκε σε όλους τους ανθρώπους χωρίς διακρίσεις το τριπλό αξίωμα του Χριστού : Βασιλεύς, Αρχιερέας (γενική ιερωσύνη), Διδάσκαλος. Στο «καθ΄ ὁμοίωσιν» πρέπει να κατακτήσουμε το να μοιάζουμε στο Θεό, δηλαδή να θεωθούμε σε ελεύθερη συνεργασία του δικού μας θελήματος με το θέλημα του Θεού. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε επειδή μας δωρήθηκε λογική και ελευθερία και μας κάνει αυτεξούσιους = να μπορούμε εμείς να εξουσιάζουμε τον εαυτό μας και να κάνουμε επιλογές που υπεύθυνα θα τις αντιμετωπίζουμε μαζί με τις λογικές συνέπειές τους.
2. Ο άνθρωπος πλάστηκε συγκυρίαρχος με το Θεό στη Δημιουργία και του δόθηκε ως έργο να εργάζεται στη Δημιουργία να τη φροντίζει και να είναι υπεύθυνος για όλα τα πλάσματα, «ἐργάζεσθαι και φυλάσσειν».
3. Στα Εβραϊκά η λέξη για τον άνδρα είναι «ις» = שי και για τη γυναίκα είναι «ισά» = ואי. Προέρχεται δηλαδή η γυναίκα από τον άνδρα ισότιμη, ισάξια, βοηθός(βοή +θέω=τρέχω), δηλαδή πολύτιμο στήριγμα για το σύντροφό της.
4. Ο Θεός έδωσε το σώμα στον άνθρωπο, ώστε να μπορέσουν ο άνδρας και η γυναίκα να μοιάσουν στην Αγία Τριάδα. Μαζί δηλαδή γίνονται «αγαπητική κοινωνία προσώπων, με το μυστήριο του γάμου, με το Άγιο Πνεύμα, ενώνονται σώμα και ψυχή σε ένα άνθρωπο και σε μια έκρηξη αγάπης δημιουργούν δυνάμει Θεανθρώπινα πλάσματα, τα παιδιά τους, με προοπτική και με την αγωγή από τους γονείς τους, σε ελεύθερη συνεργασία του θελήματός τους με το θέλημα να του Θεού να γίνουν κι εκείνα Θεανθρώπινα πρόσωπα κατά χάριν.
5. Γίνονται δηλαδή «συνδημιουργοί θεανθρώπων κατά χάριν». Αυτό κάνει το μυστήριο του γάμου πολύ σημαντικό για τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος μπορεί και διαλέγει το σύντροφό του, τον ερωτεύεται, τον αγαπά, ενώνεται μαζί του, ενώ τα ζώα αναπαράγονται με βάση το ένστικτο και την εντολή του Θεού να πολλαπλασιάζονται.
6. Γι αυτό ο άνθρωπος καλείται να μοιάσει στο Θεό και να δημιουργεί δύο παράδεισους για τα παιδιά που φέρνει στον κόσμο. Ο ένας παράδεισος είναι ο γάμος τους και ο άλλος παράδεισος τα αγνά σώματά τους κι η εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο ότι είναι μοναδικοί και ισάξιοι μεταξύ τους, επικοινωνούν δηλαδή σαν θεανθρώπινα αγαπημένα πρόσωπα.