Πρακτικά του Α1 – Σκέψεις στο πρώτο χωρίο της Γένεσης

Τα καλύτερα πρακτικά ήταν της Αγγελικής Κ., Α1

Σχολιάσαμε το πρώτο εδάφιο της Γένεσης : «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και τη γη. Η δε γη ην αόρατος και ακατασκεύαστος και σκότος επάνω της αβύσσου. Πνεύμα δε Θεού επεφέρετο επάνω της αβύσσου» (Γεν. 1,1).

Περιβάλλον σημαίνει ό,τι βρίσκεται γύρω μου. Αυτό δείχνει εγωϊστική σκέψη, μπορώ να χρησιμοποιήσω ο,τιδήποτε με περιβάλλω όπως εγώ θέλω χωρίς να σκέφτομαι τίποτε άλλο εκτός από τον εαυτό μου. Έτσι καταστρέφω το περιβάλλον χωρίς τιμωρία ή τύψεις.

Δημιουργία : Η λέξη προϋποθέτει Δημιουργό που : α. σκέφτεται λογικά, β. αγαπά και νοιάζεται για ό,τι έχει δημιουργήσει. Έργο του ανθρώπου είναι να μιμείται το Δημιουργό και α. να σκέφτεται λογικά, β. να νοιάζεται και να αγαπά και να σέβεται ό,τι φτιάχνει ο Θεός και να φροντίζει γι αυτό.

Είπε και εγένετο : Το ζευγάρι των ρημάτων δείχνει ότι ανάμεσα στο λόγο του Θεού, την εντολή του, και την ολοκληρωση της εντολής δεν υπάρχει χρόνος, γίνεται αμέσως. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό της θεϊκής δημιουργίας, αφού ο Θεός είναι εκτός χρόνου.

Ο Θεός δεν έφτιαξε τίποτε κακό. Έφτιαξε το φως ωραίο, χρήσιμο και τέλεια φτιαγμένο. Του δίνει όνομα για να δηλώσει την ύπαρξή του, το ονομάζει ημέρα, δηλαδή επιθυμητή χρονική κατάσταση για τον κόσμο. Ανακηρύσσει με τη χαρά του δημιουργού την ωραιότητα του δημιουργήματός του και μας καλεί να χαρούμε μαζί του χρησιμοποιώντας το λογικά και χαρούμενα.

Η μέρα ξεκινά από το βράδυ, «εσπέρας» και αφού περνά μέσα από τη νύχτα που συμβολίζει τη ζωή που είναι γεμάτη δυσκολίες και αγώνα για την επικράτηση του καλού, του θελήματος του Θεού μέσα από πολλές επιλογές τελικά καταλήγει στο μεσημέρι που συμβολίζει την αιωνιότητα, μια χαρούμενη θεανθρώπινη ζωή. Στο τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου της Αποκάλυψης, της Καινής Διαθήκης, κεφάλαιο 22 περιγράφει μια πολιτεία στην οποία είναι πάντα μεσημέρι, με ήλιο το Θεό και ζωή αμέριμνη, χαρούμενη, ευλογημένη.